Taylor's blijft de LBV-categorie Port wereldwijd leiden, ondanks het feit dat veel andere verladers nu ook een LBV produceren. De wijnen die werden gebruikt om Taylor's LBV te blenden, werden getrokken uit een reserve van enkele van de beste volle rode Ports, geproduceerd tijdens de oogst van 2017, van druiven geteeld op Taylor's eigen wijngaarden en op andere topeigendommen in de gebieden Cima Corgo en Douro Superior.

Proefnotities

Dicht robijnzwart centrum met een smalle bakstenen rand en cerise highlights op de rand. De essentie van deze voortreffelijke LBV is het fijne rode bessen- en steenfruitkarakter, heerlijk fris en levendig, dat direct uit het glas barst. Framboos, kers en rode pruim, subtiel doordrenkt met rijkere tonen van zwarte bes en zoethout, domineren de neus. Ceder, muntachtige tonen en een discrete geur van viooltjes geven de wijn een verleidelijk geurende dimensie. Het fijne fruitkarakter verschijnt weer in de mond, die dicht en taai is, de stevige, enigszins sobere tannines geven de wijn zijn typische Taylor-combinatie van uithoudingsvermogen en terughoudendheid. De afdronk is indrukwekkend lang en krachtig, met rijke donkere chocoladesmaken die een vleugje weelderigheid en weelde toevoegen aan de intense bessen. Dit is een uitstekende LBV, vol elan en vertrouwen,

Opmerkingen over het wijnbouwjaar en de oogst

Na een nat 2016 begon het jaar met koude en droge winterse omstandigheden, met een vijfde minder neerslag dan het dertigjarige gemiddelde. Bud burst vond relatief vroeg plaats, rond 10 maart. De droge omstandigheden hielden aan tot in de lente en het warme weer in april en mei stimuleerde de snelle groei van de wijnstokken. De eerste drie weken van juni waren extreem heet, waardoor de nieuwe trossen in sommige delen van de Douro beschadigd raakten. De vroege cyclus zette zich voort met véraison rond 18 juni, een maand eerder dan het voorgaande jaar. Afgezien van enkele onweersbuien en regenval in het begin van juli, bleef het tot eind september droog, hoewel de temperatuur gedurende een groot deel van het rijpingsseizoen gematigd was. Zoals verwacht rijpte het gewas zeer vroeg, met een hoog suikergehalte, wat leidde tot langere fermentaties en een zeer effectieve kleurextractie.

Het plukken begon op 1 september bij Taylor's Quinta de Vargellas, de vroegste in een generatie. De laatste keer dat de pluk zo vroeg begon, was in 1945 - een van de grootste oogstjaren van de 20e eeuw - toen het eerste fruit werd geplukt op 3 september. De temperaturen tijdens de oogst waren mild, met koele nachten, wat leidde tot uitgebalanceerde fermentaties en uitstekende extractie. De most was dicht en gekenmerkt door een uitzonderlijke kleurdiepte en indrukwekkende fenolen.